Artykuł 13(6) dyrektywy UE 2020/2184 w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (wersja przekształcona) stanowi, że w ciągu 3 lat od jej wejścia w życie 12 stycznia 2021 r. Komisja Europejska przyjmie metodologię pomiaru mikroplastiku w wodzie pitnej. Aby wesprzeć opracowanie i przyjęcie takiej metodologii, Wspólne Centrum Badawcze przeprowadziło przegląd bazy wiedzy naukowej dotyczącej charakteru, dystrybucji i ilości mikroplastiku w wodzie pitnej. Na podstawie literatury i doświadczenia wewnętrznego zidentyfikowano i udokumentowano potencjalne techniki instrumentalne w celu podsumowania ich możliwości technicznych, ograniczeń, a w miarę możliwości również informacji na temat przepustowości próbek, a także kosztów bieżących i inwestycyjnych. Rozważono odpowiednie działania i postęp organów normalizacyjnych w odniesieniu do metod analizy mikroplastiku. Na koniec, w celu określenia zakresu metodologii monitorowania, w tym odpowiednich kryteriów raportowania, rozważono możliwe deskryptory mikroplastiku, w szczególności wielkość cząstek, kształt cząstek i interesujące polimery, a także odpowiednie wskaźniki pomiarowe (masa/liczba). Informacje te, podsumowane w niniejszym raporcie, stanowią podstawę do formułowania świadomych i pragmatycznych rekomendacji dotyczących kluczowych parametrów, które należy mierzyć, oraz najbardziej odpowiednich technik analitycznych, które należy zastosować przy opracowywaniu metodologii.

Dokument w PDF, wersja angielska JRC136859_01.pdf